تأکیدات ایشان بر ضرورت حفظ فرهنگ و هویت ما در اکثر سخنرانی ها و نوشته هایشان آشکار است. این تأکید ایشان محدود به سخنرانی و نوشتن نمی شود، بلکه بیش از هر چیز در عمل و رفتار ایشان آشکار بود، به همین دلیل برخی از تحلیلگران اجتماعی، انقلاب اسلامی را به منزله ظرفی برای بازگشت به هویت اصیل دانسته اند که امام (ره) توانست چنین هویتی را فعلیت بخشد. در این میان مواجهه ایشان با خرافه پرستی و رسوم بی منطق بیش از سایر امور برجسته است، آنچه که در این روزها از رواج خرافه در جامعه ایران می بینید، نه تنها تناسبی با خواست و عقاید ایشان ندارد که در نقطه مقابل آن نیز است. در مورد رفتار و مواجهه ایشان با این خرافات سخنان زیادی گفته شده است. برخی از اماکن زیارتی غیر معتبر را که این روزها از سوی گروهی ترویج می شوند، ایشان حتی نپذیرفتند که در آنجا حضور یافته و دو رکعت نماز مستحبی بخوانند تا مبادا به منزله تایید ادعاهای غیر مستند برای این اماکن باشد، چرا که فکر می کردند، چنین رفتاری ممکن است سبب ترویج خرافه شود. بارها پیش آمد که عده ای از علاقه مندان، افرادی را که معتقد بودند با امام زمان (عج) تماس دارند، به حضورشان معرفی می کردند، اما ایشان هیچ گاه حاضر به پذیرش این افراد نشدند. برخلاف تصور دیگران که برای تصمیمات ایشان معیارهایی غیر از منطق عادی و عقل عرفی بر می شمردند، ایشان همواره آن را رد می کردند و تصمیم های خود را برمبنای عقلانی و منطقی اخذ و تبیین می کردند.

. انتهای پیام /*